Najważniejszym aspektem szynszylowego życia jest ich roślinna dieta. Szynszyle to gryzonie, które muszą cały czas trawić swoje pożywienie, aby zdrowo i długo żyć. Dlatego warto zaznaczyć iż szynszyle nie mogą być głodne (dotyczy to również sytuacji w momencie badań, szynszyla nie może być na czczo).

Podstawą diety szynszyli jest siano. Sianko powinno być zielone, pachnące i przede wszystkim suche. Umieszczamy je w paśniku (drewnianym, materiałowym bądź metalowym zewnętrznym) tak, aby jak najmniej mogło się zanieczyścić. Wysokiej jakości siano zapewnione przez opiekuna szynszyli powinno stanowić ponad 80% diety gryzonia. Szynszyle powinny mieć do niego stały dostęp, czyli 24h/dobę. Gryzonie te ze względu na dosyć mocny indywidualizm są często wybredne, radzę zatem przyszykować kilka rodzajów sianka. W ten sposób szynszyla wybierze te, które będą jej odpowiadać, a urozmaicona dawka sianka pozwoli na zapobiegnięcie niechęci do jego jedzenia.

Sianko w diecie szynszyli jest tak ważne, ponieważ:

• ściera zęby trzonowe poprzez dłuższe przeżuwanie
• to najlepsze źródło włókna strawnego, a także LKT (lotnych kwasów tłuszczowych, które są cennym źródłem energii)
• stabilizuje florę jelitową
• reguluje pracę układu pokarmowego
  

Zioła w diecie szynszyli powinny stanowić stały element ich pożywienia. Dostarczają one nie tylko witamin, ale także kalorie niezbędne do życia szynszyli. Zbilansowaną mieszankę ziołową możemy podawać codziennie. Musimy jednak uważać na to, by szynszyle jadły sianko, jeśli znika ich zainteresowanie do jedzenia siana powinniśmy ograniczyć zioła w diecie gryzonia. Pojedyncze zioła również można podawać jako przysmak lub dla urozmaicenia ich diety. Należy pamiętać, że niektóre zioła w większych ilościach mogą zaszkodzić zwierzęciu np. duża ilość moczopędnych roślin w diecie szynszyli spowoduje szybkie odwodnienie organizmu.

Do diety szynszyli należy dołączyć także patyczki, które powinny być w klatce dostępne 24h/dobe. Drewno bardzo dobrze ściera ząbki (siekacze) szynszyli dzięki czemu unikniemy przerostu zębów. Patyczki możemy kupić w sklepie zoologicznym, ale również przygotować je samemu. Potrzebujemy odpowiedniego drewna, które nada się dlanaszego gryzonia. Może być to: jabłoń, brzoza, głóg, morwa biała, dereń, grusza, lipa, leszczyna, topola, pędy maliny, pędy porzeczki. Takie pocięte patyczki myjemy szczotką z wodą dokładnie czyszcząc korę z zabrudzeń. Wykładamy czyste patyczki na blaszce do pieczenia i wkładamy je do rozgrzanego na 120-130’C piekarnika na około 15-30 minut w zależności od grubości drewna. Pamiętajmy, aby uchylić drzwi piekarnika, dzięki temu para wodna wydostanie się z niego, a drewno lepiej wyschnie. Wypiekanie patyczków ma na celu nie tylko ich wysuszenie, a także pozbycie się drobroutrojów i mikrobakterii.
Dodatkiem do diety naszych milusińskich będą smaczki. Podajemy je w organiczonej ilości tak, aby sprawić maluchom nieco radości. Idealnymi smaczkami dla szynszyli są: topinambur, malwa, cykoria, ostropest, korzeń mniszka lekarskiego, pyłek pszczeli, owoc dzikiej róży czy skorzonera. Ważne jest by nie przesadzić z ilością, co za dużo to nie zdrowo!